روزنامه شهروند: ماه رمضان سال ٨٨ مرتضی مهرزاد قد بلندترین مرد ایرانی به برنامه ماه عسل رفت و از سختی‌های زندگی قد ٢ متر و ٤٦ سانتی‌متری گفت. این‌که زندگی‌اش کسالت‌بار می‌گذرد اما دست روزگار ٧سال بعد مرتضی مهرزاد را در زمره قهرمانان ورزش ایران قرار داد.
حضور در تیم والیبال نشسته
هادی رضایی سرمربی تیم‌ملی والیبال نشسته ایران، شخصاً با مهرزاد تمرینات اختصاصی انجام داد. مهرزاد پس از ٦ ماه تمرین تخصصی به اردوی تیم‌ملی دعوت و در ٧ اردو ملی‌پوشان را همراهی کرد. مرتضی که تا پیش از این به خاطر قد بلندش و نگاه‌های تمسخرآمیز از خانه خارج نمی‌شد، در مدت زمان کوتاهی به ستاره تیم‌ملی والیبال نشسته ایران تبدیل شد. حالا او همراه این تیم در پارالمپیک ٢٠١٦ ریو حاضر شده و چشم‌ها را به خود خیره کرده است.
تمجید نیویورک تایمز از آسمان خراش
مهرزاد به‌عنوان بلندقدترین بازیکن حاضر در پارالمپیک ٢٠١٦ ریو توجه همگان را به خود جلب کرده. او در نخستین دیدار تیم‌ملی ایران در رقابت‌های پارالمپیک مقابل چین و بوسنی به میدان رفت و به محض ورودش به زمین مسابقه مورد تشویق تماشاگران برزیلی قرار گرفت. روزنامه نیویورک تایمز هم به بهانه درخشش مرتضی مهرزاد گزارش ویژه‌ای برای او نوشته است. این روزنامه در گزارش خود آورده: «وقتی سرمربی تیم‌ملی والیبال نشسته ایران او را کشف کرد در شمال ایران به تنهایی زندگی می‌کرد اما او تبدیل به ستاره والیبال نشسته شد. حالا با ورود مهرزاد به والیبال نشسته مربیان جهان یا باید استراتژی خود را تغییر دهند و یا بازیکنان بلندقامت دیگری پیدا کنند.
وقتی مهرزاد می‌نشیند، دستانش می‌تواند ٦ فوت و ٤ اینچ (١٩٣ سانتی متر) از زمین بلندتر باشد و این همان چیزی است که هواداران این رشته ورزشی دوست دارند آن را از نزدیک تماشا کنند. حالا در والیبال نشسته تحولی رخ داده است. آمریکایی‌ها هم به تکاپو افتادند تا با بررسی کشوری، فهرست تمام افراد بلندقامت این کشور را استخراج کرده و با یک استعدادیابی بتوانند بازیکن قدبلندی را برای این تیم به خدمت بگیرند.» رضایی درباره مرتضی مهرزاد به نیویورک تایمز گفته: «ما به او دلیلی برای شاد شدن اهدا کردیم. من جمله‌ای که خود او برای من استفاده کرده است را بازگو می‌کنم و آن این است که مهرزاد به من گفت قبل از این‌که معروف شود همه با تعجب به او نگاه می‌کردند ولی الان همه در جمع دوست دارند با او عکس بگیرند چرا که او یک قهرمان است.»