به گزارش تابناک یزد، سیدر
رضا اکرامی در گفت‌وگویی به تشریح وضعیت تعامل اصولگرایان در ابتدای به
قدرت رسیدن احمدی‌نژاد سخن گفت و از اختلافاتی که در ان زمان وجود داشت سخن
گفت. در بخشی از این گفت‌وگو می‌خوانیم:
بدین‌ترتیب آن زمان هم نوع تعامل با دولت نقش جدی در تعیین رییس مجلس داشت؟
بله.
من به نظرم می‌رسد که آقای لاریجانی هم به دلیل سابقه عملی و کارآمدی که
اصولگرایان به آن اعتقاد داشتند و هم به دلیل اینکه روحانی‌زاده بود و هم
اینکه مواضع سیاسی مستقلی داشت، در مجموع مجلس ایشان را پذیرفت تا رییس
شود. من 5 دوره نماینده بودم و نخستین دوره نمایندگی برای من شیرین‌ترین
دوره بود. چون دیکته نانوشته بودم و کسی نمی‌توانست ایراد زیادی به من
بگیرد. آقای لاریجانی برای مجلس این طور بود. ولی آقای حدادعادل دوره قبل
رییس بود و دیکته نوشته شده محسوب می‌شد. آقای احمدی‌نژاد در همان مدت کم
تا شکل‌گیری مجلس هشتم شرایطی فراهم کرده بود که دوست و غیردوست را
مشکل‌دار کرد.
خب این به چه معناست؟
یعنی
اینکه با آقای حدادعادل کنار نمی‌آمد و همکاری نمی‌کرد. وقتی کسی مصوبات
مجلس را قبول نداشته باشد معلوم است که اطرافیان را از دست می‌دهد. آقای
حدادعادل هم روحیه خاصی داشت که یک محافظه‌کاری در او بود که باعث می‌شد
کنار بیاید با خیلی از مسائل. خب در آن دوره برای خیلی‌ها مشخص شده بود که
مدیریت احمدی‌نژاد مشکل اساسی دارد و باید جلوی او ایستاد. خیلی‌ها
می‌خواستند شرایط اصلاح شود اما آقای حدادعادل در همان مقطع که قرار بود
رییس مجلس هشتم انتخاب شود هنوز مدافع جدی دولت بود و این را نمایندگان
نمی‌پسندیدند. یعنی می‌خواستند اگر حمایتی هم در کار هست، این حمایت
منفعلانه نباشد که هر چه دولت می‌گوید، مجلس با بله قربان جواب دهد. آقای
لاریجانی این طور نبود. ساکت نمی‌ماند و این را در شورای عالی امنیت ملی هم
نشان داده بود. مجلسی‌ها حس کردند که اقای لاریجانی مستقل‌تر از آقای
حدادعادل است و نمی‌آید خودش و مجلس را در ادامه دولت تعریف کند. آقای
حدادعادل در آن دوره واقعا ضربه اصلی را از دولت نهم خورد که همه جوره آن
را حمایت کرده بود و آقای احمدی‌نژاد هم همه جوره یا بی‌اعتنایی خودش را
نشان داد یا دست به تقابل زد. سایت انتخاب به نقل از اعتماد انلاین متن
این گفت‌وگو را منتشر کرده است.