مشارکت ایران در ساخت جنگنده سوخو30 +عکس

به گزارش تابناک یزد، جنگنده مورد اشاره وزیر دفاع  جنگنده ای دو موتوره و دو سرنشینه مدرن و بسیار چابک است که توسط شرکت هوانوردی سوخو در روسیه ساخته شده است.

سردار حسین دهقان وزیر دفاع و پشتیبانی به منظور تشریح دستاوردها و توانمندی‌های نظامی کشور بخصوص در حوزه موشکی در برنامه زنده گفتگوی ویژه خبری شبکه ۲ سیما حضور یافت.

وزیر دفاع در بخشی از سخنان خود در پاسخ به سوالی مبنی بر تجهیز نیروی هوایی ارتش به جنگنده های سوخو۳۰ اظهار داشت: امروز نیاز داریم توجه جدی به نیروی هوایی و جنگنده ها شود و هواپیمایی که متخصصان در ستادکل اعلام کردند، هواپیمای سوخو روسی بود که آن را مطرح کردیم و به سمت قرارداد ‌می‌رویم و گفتیم با همکاری و شراکت باید در ساخت و تولید نیز شرکت کنیم.

 جنگنده مورد اشاره وزیر دفاع جنگنده ای دو موتوره و دو سرنشینه مدرن و بسیار چابک است که توسط شرکت هوانوردی سوخو در روسیه ساخته شده است . این جنگنده چند منظوره برای تمام شرایط آب و هوایی طراحی شده است و بسیار مناسب ماموریت های هوا به هوا و هوا به سطح است . این هواپیما ویژگی توانایی خلبان اتوماتیک در تمام مراحل پرواز از جمله پرواز کم ارتفاع یا کروز دارد . برد عملیاتی این جنگنده ۱۵۰۰ کیلومتر است و با مخزن اضافی سوخت ۳۰۰۰ کیلومتر که با استفاده از سیستم سوخت گیری هوایی می‌توان آن را تا ۵۲۰۰ کیلومتر (۳۲۰۰ مایل) افزایش داد.



«قابلیتهای پروازی»، «ویژگی‏های شاخص تكنیكی» و «توان رزمی» هر هواپیماهای جنگنده، به وظائف تاكتیكی و محیط انجام ماموریتی كه از ابتدا و در زمان طراحی برایش در نظر گرفته‏اند، برمی‏گردد. این فاكتورها، می‏تواند عامل تمایزی بین جنگنده‏های روسی و سایر هواپیماها باشد. برای مثال شكاری – رهگیری F-۱۴ تامكت، از ابتدا برای محافظت ناوهای هواپیمابر ایالات متحده در برابر موشكهای ضدكشتی دوربرد یا موشكهای كروز پرتابی بمب‏افكن‏های روسی، طراحی و ساخته شد؛ ضمن اینكه توان بسیار بالقوه‏ای برای هدفگیری BVR (دوربرد یا ماورای دید) هواپیماهای مهاجم داشت. اما پس از فروپاشی اتحاد شوروی، و نبود تهدیدی بالقوه برای ناوگان ایالات متحده، شاهد آن هستیم كه این شكاری – رهگیری بی‏همتا، به موزه‏های ایالات متحده منتقل می‏‎شود؛ زیرا دیگر خطری از نوع موشكهای كروز دوربرد و ضدكشتی، به هیچ وجه و در هیچ نقطه جهان، ناوگان ایالات متحده را تهدید نمی‏كند.



در طراحی جنگنده Su-۳۰MKI، جزئیاتی كه باعث توانمندی سوخوی۲۷ شده بود، لحاظ شده است و از این رو سوخوی۳۰ ویژه نیروی هوایی هند كه Su-۳۰MKI نامیده می‏شود، كاملن بر جنگنده برتری هوایی سوخوی۲۷ برتری دارد و دارای ویژگی‏ها و قابلیتهای بسیار پیشرفته‏ای نسبت به سوخوی۲۷ شده است.

البته باید به این نكته توجه كرد كه مقایسه Su-۳۰MKI كه هواپیمایی در كلاس جنگنده‏های سنگین قرار دارد و قیاس آن با هواپیماهایی نظیر F-۱۶C سری Block۵۰/۶۰ و F-۱۸E/F، صحیح نمی‏باشد؛ زیرا Su-۳۰MKI از نظر تئوری، در رده‏بندی متفاوتی از این جنگنده‏های آمریكایی قرار دارد؛ و این جنگنده‏ها، هركدام بر اساس نیاز بالقوه منطقه رزمی خود، طراحی و ساخته شده‏اند.

برای مثال، جنگنده F-۱۸E/F كه بر اساس طرح هواپیمای F/A-۱۸ ساخته شده است، دارای قابلیتهای ضربتی مشخصی می‏باشد كه از این لحاظ، به جنگنده روسی سوخوی۳۰، شباهت بیشتری پیدا می‏كند.



در طراحی جنگنده Su-۳۰MKI، تمام جزئیات Su-۳۷ و حتی بیشتر از آن، لحاظ شده است.

اصول اولیه تاكتیكها و شاخص‏های تكنیكی كه مشخص كننده قابلیتهای یك هواپیما هستند، شامل «قابلیتهای پروازی»، «سیستم‏های آویونیك» و «ویژگی‏های مهمات قابل حمل» می‏باشد. تحلیل‏گران هواپیماهای جنگنده، بر اساس این شاخص‏ها، اقدام به مقایسه هواپیماها و سطح تكنیكی‏شان می‏كنند.

مقایسه دو جنگجو

در طراحی ساختاری و نحوه پیكربندی آئرودینامیكی جنگنده Su-۳۰MKI، از آخرین دستآوردهای تحقیقاتی و تكنولوژیكی بدست آمده، استفاده شده است به طوری كه این هواپیما را در برخی موارد در كلاسی بالاتر از جنگنده‏های نسل چهارم قرار می‏دهد. این جنگنده در طبقه‏بندی هواپیماهای سه‏باله (triplane) قرار می‏گیرد، بدین معنی كه به جز بال معمول هواپیما، دو بالچه كوچك نیز در جلوی هواپیما تعبیه شده است. Su-۳۰MKI دارای بدنه‏ای كشیده‏تر بوده و اندازه ریشه بالهایش نیز افزایش پیدا كرده است. تاثیر متقابل بالچه‏های كوچك جلوی هواپیما و اندازه ریشه بال افزایش داده شده، باعث ایجاد جریان گردابی سازگار با بال هواپیما می‏شود و بدین طریق، پسای ایجاد شده، كاهش می‏یابد.

در طراحی ساختاری و نحوه پیكربندی آئرودینامیكی جنگنده Su-۳۰MKI، از آخرین دستآوردهای تحقیقاتی و تكنولوژیكی بدست آمده، استفاده شده است به طوری كه این هواپیما را در برخی موارد در كلاسی بالاتر از جنگنده‏های نسل چهارم قرار می‏دهد. این جنگنده در طبقه‏بندی هواپیماهای سه‏باله (triplane) قرار می‏گیرد، بدین معنی كه به جز بال معمول هواپیما، دو بالچه كوچك نیز در جلوی هواپیما تعبیه شده است. Su-۳۰MKI دارای بدنه‏ای كشیده‏تر بوده و اندازه ریشه بالهایش نیز افزایش پیدا كرده است. تاثیر متقابل بالچه‏های كوچك جلوی هواپیما و اندازه ریشه بال افزایش داده شده، باعث ایجاد جریان گردابی سازگار با بال هواپیما می‏شود و بدین طریق، پسای ایجاد شده، كاهش می‏یابد.

طراحی هواپیماهای F-۱۶ و F-۱۸، به اوائل دهه ۱۹۷۰ باز می‏گردد؛ اما در مقام قیاس، راندمان آئرودینامیكی هواپیمای جنگنده Su-۳۰MKI، همانند تمامی هواپیماهای مشتق شده از خانواده سوخوی۲۷، در بین تمام هواپیماهای حال حاضر جهان، بی‏همتاست و دارای بازدهی بیشتری حداقل به میزان ۵۰ تا ۱۰۰ درصد نسبت به سایر جنگنده‏هاست.



راهی كه برای طراحی و ساخت جنگنده موفق Su-۳۰MKI پیموده شد، آخرین روش و برنامه مدرن سازی هواپیماهای جنگنده قدیمی به شمار می‏رود كه اجرای چنین روشی، باعث تولد جنگنده‏های بسیار موفقی نظیر F-۱۶C/D Block ۶۰ و F/A-۱۸E/F Super Hornet نیز شده است. در اغلب این جنگنده‏های بهینه شده، مساحت بال و طول بدنه افزایش یافته و تغییرات عمده ساختاری نسبت به طرح اولیه‏شان به وقوع پیوسته است.

مانور پذیری

موتورهایی با قابلیت تغییر بردار رانش (یعنی با خروجی اگزوز متحرك) بر روی Su-۳۰MKI تعبیه شده است كه این جنگنده را قادر می‏سازد مانور سنگین موسوم به «كبرا» را انجام دهد. در انجام این مانورهای سنگین، زاویه حمله به رقم ۱۸۰ درجه نیز می‏رسد. انجام این گونه حركات پروازی، تنها یك مانور آكروباتیك به شمار نمی‏روند بلكه در رده «ابر مانور» قرار می‏گیرند كه در هنگام نبرد نزدیك هوایی، بسیار كارآمد هستند. این در حالی است كه حداكثر زاویه حمله در F-۱۶ به ۳۰ درجه و در F-۱۸ به ۴۰ درجه محدود می‏شود و این هواپیماها نمی‏توانند با حداكثر مهمات بارگذاری شده، به حداكثر زاویه حمله خود، دست پیدا كنند.

به گزارش خبرنگار الف، مطابق ویژگی‏های معمول در امر مانورپذیری هواپیماهای جنگنده، تمامی این جنگنده‏ها (F-۱۶ و F-۱۸ ) به یكدیگر شباهت دارند؛ در حالی كه مطابق با ارزیابی‏های اولیه، ابرمانورپذیری جنگنده Su-۳۰MKI، باعث احتمال ۳۰ درصد برتری در نبردهای نزدیك هوایی می‏شود.

تمامی هواپیماهای جنگی، قابلیتهای گوناگونی برای پشت سر گذاشتن مشکلات ناشی از عدم دقت در استفاده از تسلیحات دارند. برای حل این مشکل، در جنگنده Su-۳۰MKI جهت افزایش کارایی رزمی خدمه، از وجود یک کمک خلبان (اپراتور) استفاده شده است که افزایش دقت در هدفگیری تسلیحات و یا انجام پذیر شدن ماموریتهای گروهی را فراهم می آورد.

این هواپیما در حقیقت نمونه ارتقا یافته جنگنده سوخو-۲۷ که مدل‌های مختلفی دارد, مدل های Su-۳۰MK و Su-۳۰K به رکورد فروش خوبی دست یافته‌آند.  در ادامه تصاویری از این جنگنده را مشاهده می کنیم.