جات جان آدمی به هر صورتی که باشد امری ارزشمند و قابل توجه است و مصداق آن این آیه قرآن است که میفرماید هر کس انسانی را از مرگ نجات دهد همه بشریت را نجات داده است.
نجات غریق یکی از شغلهایی است که زندگی بخشیدن به انسانها اصل و مبدأ کار بوده و اهمیت آن را تنها کسی میداند که تجربه حوادث غریق نجاتی داشته باشد.
در دهه 60, نجات غریق یزد در ردههای بالای کشوری قرار داشته ولی چند سالی است با رکورد ورزش شنا به رکود نشسته است; هر چند هستند افرادی که با وجود مشکلات بیشمارِ این شغل همچنان نجات جان آدمی را سر لوحه عمل خود قرار دادند.
مشکلاتی که سالها است توجهی به رفع آن نشده چرا که سختی و زیانآوری آن دیده نشده است.
محمدعلی محمدینیا با اشاره به تعطیلی فعالیت ورزشهای آبی از 4 اسفند سال گذشته تاکنون, اظهار داشت: تمام فعالیتهای جامعه به روال کاری خود برگشتند و مدتی است فعالیت آبی برخی استانها آغاز شده ولی ستاد استانی کرونا اجازه بازگشایی اماکن آبی یزد را حتی با رعایت پروتکلهای بهداشتی که ازسوی وزارت خانه اعلام شده, نداده است.
وی گفت: در این مدت هیچ اقدامی برای کمک به معیشت خانواده نجات غریق استان انجام نشده و تنها یک مؤسسه اقدام به اعطای چند وام قرض الحسنه کرده است.
رئیس هیئت غریق نجات استان یزد بیمه اعضای نجات غریق را از مشکلات کشوری این هیئت ورزشی دانست و گفت: بیمه ناجیان کشور نه از طرف مدیران استخرها و نه از طرف وزارت کار و تعاون پیگیری نمیشود; در طول 30 سال گذشته هیچ کس شرایط بیمه ناجیان را بررسی نکرده و مانند قشرهای دیگر جامعه بازرسی برای بیمه این ورزش انجام نشده است.
وی افزود: در دوران کرونا تنها سه یا چهار نفر توانستند از بیمه بیکاری استفاده کنند بقیه یا بیمه ناقص داشتند یا اصلاً بیمه نشدند.
انتهای پیام/